We zijn als schildpadden die onze wijsheid als een huis meedragen... alleen, het is nogal rommelig in dat huis en de wijsheid laat zich niet zo gemakkelijk vinden. Onze wijsheid, onze natuur, ligt verborgen onder een hoop beperkende overtuigingen, gebaseerd op aangeleerde identificaties en aannames.

We hebben echter een fantastisch instrument dat zowel de beperkende en ongelukkige makende overtuigingen kan laten opmerken, en onze wijsheid kan doen openbloeien: ons bewustzijn, ons gewaarzijn en onze aanwezigheid.

De ervaring met meditatie leert ons dat we de opvattingen die ons beperken kunnen opmerken en loslaten. Zodat deze plaats kunnen maken voor wijsheid en gelukzaligheid.

Je zou kunnen stellen dat meditatie een daad van liefde is, waarmee je naar jezelf en naar anderen ruimer gaat kijken dan alle beperkingen.

De Boeddha noemde onze beperkende overtuigingen een hoop vuiligheid, waaronder onze natuur verborgen ligt.  Deze ligt dikwijls zo goed verborgen dat we de idee van onze inherente wijsheid ( soms‘de Boeddhanatuur genoemd’ ) geheel vergeten zijn.